جهت استفاده بهتر از گوگل کروم استفاده نمایید.
به نام خدا
مقاله : آشنایی با معماری آتشکده ها در ساختمان
این مقاله با فرمت word و آماده پرینت می باشد
فهرست:
هنر معماري در ايران باستان
معماري آتشكده ها در ساختمان
معماري ساختمان چهار طاقيها
معماري برج و بارو حصار محيطي تخت سليمان
آتشكده آذرگشنسب در بناي تخت سليمان
مشخصات معماري ايوان خسرو
معماري ساختمان معبدآناهيتا
تخت بلقيس
معماري آتشكده هاي كنوني
معبد ماهابودي، قديميترين سازه خشتيشرق هند
هنر معماري در ايران باستان
هنر معماری در كشورهايی كه صاحب تاريخ و فرهنگ باستانیهستند، از مهمترين پايههای تمدن ديرينهی آن ها است و سرزمين ايران نيز باپيشينهی مدنيت چندين هزار سالهی خود، دارای شاهكارهای معماری کم نظیری است. شايداين علاقه و توجه، سبب تداوم هميشگی اين هنر شده است: از تالارها، ايوانهایستوندار تخت جمشيد تا قصرهای صفوی در اصفهان تا خانههای روستايی، گنبدهايی كه برچهار قوس بنا شده، صحن چهار ايوانی، حياط داخلی و حوض آن، همهی اينها ازويژگیهای معماری اصيل ايرانی است كه در طول تاريخ معماری ايران پيوسته تداوم خودرا حفظ كرده است.يكی از كهنترين نمونهها از ميان بناهای شناخته شدهی باستانیايران، معبد يا زيگورات چغارنبيل در 30 كيلومتری جنوب خاوری شهر باستانی شوش است. قدمت اين اثر تاريخی به سال 1250 پيش از ميلاد باز میگردد. به طور كلی معماری اينپرستشگاه عظيم جهان، بهترين نمونهی هنر معماری بر بنياد طاق قوسی را در دنيایباستان نشان میدهد. همچنين طرز ساخت اين معبد با ديگر معابد بينالنهرين تفاوتكلی دارد، و آن ساخت طبقات اين زيگورات است كه هر كدام به طور مستقل و از زمين تابالا ساخته شدهاند، يعنی مانند زيگوراتهای بينالنهرين، هر طبقه بر روی طبقهیديگر ساخته نشده، بلكه مستقل برپا شده است.برخی از باستانشناسان به استنادپايههای چندی كه در تپهی موسيان، در حدود 150 كيلومتری شمال باختر شوش پيدا شد،عقيده دارند كه «ستون» از شش هزار سال پيش در معماری ايران شناخته بوده است، ولیمهمترين بنايی كه تاكنون در ايران شناخته شده و تالارهای بزرگ آن ستوندار بوده،دژ حسنلو واقع در جنوب درياچه اروميه در نزديک شهر نقده است. هم چنان كه معبدايلامی در هزارهی دوم پيش از ميلاد، نموداری از چگونگی يک بنای مهم است. دژ حسنلوهم بنای استواری بوده است از تالارها و اتاقها و دهليزها و حياط و ستون و جزرها،منطبق بر اصول معماری با سنگ، گچ و آجر و خشت كه در سدهی نهم پيش از ميلاد بنيادشده و در شمار پيشرفتهترين معماريهای آن روزگار محسوب ميشود.پس از دژ حسنلو،برای بررسی ساختمانهای ستوندار در ايران بايد به سراغ دخمههای حفر شده در دل كوهرفت كه تعدادی از آنها متعلق به دورهی مادهاست. مادها (حكومت: اواخر قرن هشتم پيشاز ميلاد) با شيوهی ساختمان سازيهای عظيم آشنا بودند، و در اين روزگار، استفادهاز ستون در معماری معمول شد. يكی از ويژگيهای دخمههای سنگي، ايوان طاقدار وستونهايی است كه در دهانهی دخمهها ديده ميشود. با آن كه اين دخمهها در سنگ كوهتراشيده شده است، اما بارزترين مدرك برای شناخت معماری چوبی در ايران محسوب ميشود. بيشتراين دخمهها علاوه بر حجاری همهی دخمهها در سينهی كوه، نقش برجستگيهايیهم از صحنههای نيايش ديده ميشود. بيشتر اين دخمهها علاوه بر حجاری همهیدخمهها در سينهی كوه، نقش برجستگيهايی هم از صحنههای نيايش ديده ميشود. مهمترين اين آثار عبارتند از: دخمهی دآو دختر در ممسنی فارس، دخمهی فقرگاه يافخرگاه در نزديكی مهاباد، دخمهی فرهاد و شيرين در صحنهی كرمانشاه و دخمههایاسحاقوند و سكاوند در نزديكی هرسين در كرمانشاه و....
معماری ايران در دوران هخامنشيان:
عالی ترين نمونهی هنر هخامنشيان در تاريخ هنر اين سرزمين، همانا معماری شگفتآوراين دوره است. هنرمندان بزرگ دورهی هخامنشی در مراكز حكومت و پايتختها مانندپاسارگاد، شوش، همدان و تختجمشيد كاخهای بزرگ و زيبايی بنا كردهاند كه پس ازگذشت 25 قرن هنوز بقايای آن ها محكم و استوار بر جای مانده است. ستونها وسرستونهای باقی مانده از دورهی هخامنشی نمونهی آشكاری از هنر معماری و حجاری دراين دوره است. سرستونها به شكل مجسمهی شير، اسب، گاو و عقاب و جانوران تركيبیمانند سرانسان، تن گاو و بال عقاب و گوش گاو است. شيارهای ستونها، بلندی و زيبايیچشمگيری به آنها ميبخشند. مهمترين آثار ساختمانی اين دوران، شامل كاخها،آرامگاهها و آتشگاههاست.