فصل اول:

مقدمه: 

توزيع منطقه اي سطح زير كشت و توليد شلتوك در جهان در سال 1971 برحسب درصد

سطح زير كشت و ميزان توليد شلتوك در سال 1366 در ايران

1 سطح زير كشت و توليد برنج در ايران

آمار نامه كشاورزي 

واژه برنج

فصل دوم: 

مشخصات مورفولوژيكي

مقايسه خصوصيات سه زير گونه برنج هاي جاوانيكا ژاپونيكا و اينديكا (پيام يونسكو1363) (2)

ريشه :

برگ :

ساقه :

گل آذين :

پنجه زني :

ساختمان گل در برنج :

فصل سوم:

نقش عناصر غذایی:

اهمیت مواد معدني

اثر متابوليكي عناصر غذايي

عناصر مورد نياز براي رشد اغلب گياهان عالي و ميزان متداول آنها در ماده خشك

عناصر غذایی پرمصرف:

ازت :

فسفر :

گوگرد:

پتاسيم :

كلسيم

منيزيم

عناصر غذايي كم مصرف

كمبود مواد غذايي :

علائم كمبود عناصر غذايي:

كمبود ازت nitrogen deficiency

كمبود فسفر deficiency phosphorus  

كمبودپتاسيم deficiency potassium 

كمبودگوگرد sulfur deficiency

كمبودسيليس  silicon deficiency 

كمبودروي  zinc deficiency

فصل چهارم:

اثرات اقتصادي مصرف كود درشاليزار:

بطوركلي عملكردمحصول برنج به سه عامل بستگي دارد.

كودهاي مناسب براي شاليزار 

كودسبز

كود دامي

كودهاي شيميايي 

ازت 

فسفر 

پتاس

فصل پنجم:

احتياجات كودي :

 

مقدمه: 

برنج از گياهان زراعي مهم قاره آسياست . دانه برنج و فراورده هاي حاصل از آن نزديك به 40 درصد غذاي مورد نياز نصف مردم جهان را تشكيل مي دهد و از لحاظ توليد جهاني نيز مي تواند با گندم برابري كند (1).

برنج شامل دو گروه زراعي آسيايي و افريقايي است . در برنجهاي گروه آسيايي برنج معمولي يا اوريزا ساتيوا  وجود دارد كه بومي آسياست (تصوير 1-1) . در گروه برنج آفريقايي اوريزا گلابريما  را مي توان نام برد كه بومي آفريقاست (تصوير 2-1)  . حدس زده مي‌شود كه زراعت برنج تقريبا 3000 سال قبل از ميلاد مسيح در كشورهاي هندوستان و چين متداول بوده است . گونه ساتيوا از لحاظ سطح زير كشت، توليد ، و تغذيه اهميت جهاني دارد . ولي زراعت و مصرف برنج گونه گلابريما بسيار كم است. و عمدتا به نقاط پراكنده اي در آفريقا محدود مي شود (1).

سطح زير كشت برنج پس از گندم از ساير غلات بيشتر است . نزديك به 90 درصد سطح زير كشت و توليد برنج به كشورهاي خاور دور اختصاص دارد . بيش از نصف محصول سالانه برنج در جهان نيز در دو كشور هندوستان و چين توليد مي شود . سطح زير كشت و توليد منطقه آن به شرح جدول (1-1) است .

كشورهاي گرمسيري و نيمه گرمسيري برمه ، تايلند ، ويتنام ، لائوس ، اندونزي ، فيليپين ، پاكستان ، هندوستان ، ايالات متحده آمريكا ، ژاپن ، ايتاليا ، مصر ، اسپانيا ، چين ، برزيل ، كوبا ، مكزيك و استراليا از جمله كشورهاي توليد كننده برنج به شمار مي رود . ميزان توليد برنج در تايلند ، برمه ، ويتنام و لائوس بيش از مصرف داخلي است . نزديك به 90 درصد برنج موجود در بازارهاي بين المللي مربوط به اين چهار كشور است . ايالات متحده امريكا ، برزيل ، ايتاليا و مصر از ديگر كشورهاي صادر كننده برنج هستند .(1) 

جدول (1-1) توزيع منطقه اي سطح زير كشت و توليد شلتوك در جهان در سال 1971 برحسب  درصد (1)

منطقه سطح زير كشت توليد

اروپا 6/0 1/1

آمريكاي شمالي 6/0 2/1

آمريكاي لاتين 2/4 5/3

خاور نزديك 5/0 6/0

خاور دور 8/90 0/90

آفريقا 8/2 5/2

استراليا كمتر 05/0 1/0

 

زراعت برنج در شمال ايران  به ويژه در شهر رودسر ، و استان خوزستان تاريخچه طولاني دارد ; بنا به بعضي از روايات كشت اين محصول قرن ها پيش از ميلاد مسيح در زمان هخامنشيان رواج داشته است (1).

سطح زير كشت ، توليد و عملكرد برنج در استانهاي مختلف ايران برابر آمار منتشر شده از طريق وزارت كشاورزي در جدول (2-1) درج شده است. اين جدول نشان مي دهد كه نزديك به 80 درصد محصول برنج ايران در دو استان گيلان و مازندران  توليد مي شود . زراعت برنج در استانهاي فارس ، خوزستان ، اصفهان ، آذربايجان شرقي ، و نيز گرگان و گنبد متداول است . در سطوح كوچكي از مناطق بسيار خشك كشور مثل بلوچستان نيز برنجكاري ديده مي شود (1).

مهمترين مناطق توليد كننده برنج در استان گيلان عبارت انداز : آستارا، بندر انزلي، فومن، زيبا كنار، رضوان شهر،خمام، لشت نشاء، هشت پر طوالش، لولمان، كوچصفهان، صومعه سرا ، آستانه اشرفيه، رودبار، رودسر، رشت ، سياهكل ، لاهيجان و لنگرود .

مهمترين مناطق توليد كننده برنج در استان مازندران عبارت انداز : چالوس ،تنكابن،قائم شهر،نوشهر،ساري،آمل،بابل،نور،محمود آباد،علمده (رويان) گرگان گنبد (3) .

توليد برنج ايران تا اوايل دهه 1340 مي توانست نيازهاي داخلي كشور را تا حدي تامين كند اما در حال حاضر با توجه به افزايش سريع جمعيت و بهبود قدرت خريد مردم محصول داخلي كفاف نيازها را نمي دهند و مقادير قابل توجهي برنج همه ساله به ناچار از خارج وارد كشور مي شود (1).