مقدمه :

 

در دنيای امروز بيماری ايدز ، مصرف دخانيات و نبود تحرک و ورزش و سوءتغذيه سلامتی بشر را تهديد می کند . بدون شک می توان گفت اگر ورزش در زندگی ما نقش و اهميت خود را پيدا کند و برای آن برنامه ای داشته باشيم اين عارضه های ناخوشايند از بين می روند و يا کمرنگ تر می شوند . زيرا شخص ورزشکار معمولاً سيگاری نمی باشد، به تغذيه سالم اهميت می دهد و از اعصاب آرامتری برخوردار است ، انرژی خود را درست مصرف می کند و کمتر اهل خشونت و عصبانيت است . ورزش باعث زياد شدن توده عضلانی بدن و مصرف بيشتر انرژی می گردد تمرينات مرتب ورزشی باعث کم شدن چربی شده و نمی گذارد چاق و بيمار شويد . ورزش پير شدن و سالمندی را به تأخير می اندازد . و باعث حفظ تناسب اندام و زيبايی بدن افراد می شود . همچنين از پوکی استخوان جلوگيری کرده و سبب تقويت سيستم اسکلتی بدن می گردد . ورزش خطر ابتلا به بيماری های قلبی ، عروق و سکته  های مغزی را کاهش داده و از افسردگی جلوگيری می کند و روحيه فرد را بالا می برد و در زندگی فردی و اجتماعی و شغلی افراد تأثيرات سازنده ای دارد . 

زيرا ذهن افراد را تقويت کرده و سبب می شود با انگيزه ای قوی بر معضلات و مشکلات فائق آيند . با توجه به اثرات مثبت ورزش بر سلامت و تندرستی انسان بايد به فرهنگسازی ورزشی بيشتر پرداخته شود . از طرف ديگر برای توسعه پايدار در هر جامعه ای علاوه بر برنامه ريزی ، مديريت صحيح و استفاده از فناوری مناسب ، استفاده از منابع انسانی کارآمد در سالنهای ورزشی نيز اهميت بسياری دارد . جامعه ای که نيروی انسانی سالم و شادابی داشته باشد ، اين امکان را خواهد داشت که در جهت توسعه واقعی ، سريعتر گام بردارد و نيز دشمنانش هوس تجاوز به آن جامعه را نخواهند داشت .