« تاریخچه و سبکهای گوناگون هنر باغ سازی در جهان »

 

باغ نمایانگر منظره ای از دنیای ایده آل بشر است. باغ را نمی توان جدا از مردمی که آنها را ساخته اند دانست. لذا باغهای زینتی تفریحی هر دوره ای نمایانگر دنیای ایده آل و رویایی مردم آن دوره و اجتماع خاص خود محسوب می شود. باغ سازی و باغبانی در آشنایی با ارتباط مردم و گیاهانی که آنان در طی تاریخ به کار برده اند برای استفاده سازنده و صحیح از گیاهان در باغسازی لازم است. بعلاوه مطالعه تاریخ سبک باغسازی به شناخت مردم امروزی و چگونگی تشویق او به توسعه پردیس سازی و منظره سازی کمک فراوان می کند. در کتابهای مختلف از واژه های منظره سازی و باغبانی استفاده شده است وتفسیر این دو کلمه گویای واضحی از ارتباط بشر با گیاهان در محیط زیست او می باشد. باغ به معنای یک ناحیه محصور و مخصوص کشت گیاه است. منظره سازی در اصل به معنای شکل دادن به فرم زمین به کار رفته است. به نظر می رسد از زمانی که نقاشان شکل و فرم زمین را موضوع نقاشیهای خود قرار داده اند ، منظره سازی متداول شده است. در باغهایی که قبل از میلاد مسیح احداث شده است ، گیاهان را از نظر مذهبی به کار می بردند. ولی در برخی دیگر از قسمتهای جهان فقط علاقه به گلها و گیاهان باعث احداث باغهای زیبا می شد. گاهی اوقات نیز عده ای برای نشان دادن قدرت و ثروت خود اقدام به ساخت باغهای بسیار وسیع و زیبا می نمودند. بعضی از اجتماعات علاقه بشتری به مناظر بسیار قدیمی و کنترل شده و خطوط هندسی نشان داده و برخی دیگر فرم های طبیعی را ترجیح می دادند. در هر دو صورت منظره سازی برای زیباتر ساختن محوطه اطراف قصرها و پله ها و ساختمانهای عمومی به کار رفته است. امروزه هم صرفاً به همین منظور ، یعنی برای زیبا سازی و بهسازی محیط زیست ، باغسازی می نمایند. علاوه بر این عوامل فرهنگی و اقتصادی و سیاسی برخی از عوامل جغرافیایی و بومی نیز تاثیر بر سبک و توسعه باغسازی هر جامعه گذاشته است. آب و هوا ، پستی و بلندی ، جنس خاک ، مقدار آب و موجود بودن گیاهان مناسب ، همه از عوامل مهم و محدود کننده فرم و سبک باغسازی می باشند . دلیل و هدف از کشت گیاه نیز حائز اهمیت است. بدین معنی که گیاه را با در نظر گرفتن کاربرد آن ( فضائی محفوظ از باد و نور خورشید و برای حصارکشی ) به کار می برند. در ضمن، احداث باغهای عظیم نیاز به هزینه زیاد و کارگر فراوان داشته ، لذا بودجه وکارگر موجود نیز از عوامل مهم باغسازی در هردوره از تاریخ محسوب می گرددتاریخ هنر باغ سازی رانمی توان در یک فصل بررسی نمود به این دلیل در این بخش مختصری از رابطه ی انسان و گیاه و نحوه ی باغسازی درطی تاریخ ذکر میگردد .

 

 1- فصل اول:توسعه باغ سازی کهن

 جلگه ی حاصلخیز مصر نیزدرامتداد پر آب نیل همزمان باتمدن بین النهرین جایگاه یکی دیگر ازتمدنهای بزرگ دوران باستان بوده که ازکشاورزی تکامل یافته ای نیز برخورداربوده است دراین سرزمین؛رابطه ی انسان باطبیعت مبنی بر الهام ازطبیعت وآمیختگی معماری با طبیعت قرارداشت وویژگی آن بدین شرح قابل جمع بندی است:

- طبیعت پایه ی الهام معماری بنای معابد مصری به شمار می رفت به نحو ی ک  مونومان ها(اهرام؛معابدو....) تقلیدی از کوه است.ستون ها تقلیدی ازگلهای      نیلوفروپاپیروس.

- سیستم باغسازی درمصر باستان به صورت باغ های کشاورزی بوده است.

- باغ های مصر باستان؛قطعات مسطح مستطیل شکلی بودند وگیاهان درآن بافرم 

    منظمی کاشته می شدند ودیوارهای بلندی آنها را احاطه می کرد.

- این باغ هابا کانال های آبی که نخلهای کوتاهی کنار آنها کاشته شده بودبه قسمت  

        های کوچک بصورت شطرنجی تقسیم می شدند.

- در مواردی وسط این باغ ها حوض آبی تعبیه می شد که عمدتا اززه کشی آبهای زمینی تغذ یه می شدند و محل پرورش گیاهان آبزی به شمار میرفتند ودر

خنک ساختن محیط نقش داشتند .

- در اطراف این باغ ها یک ردیف درخت در کنار دیوار باغ کاشته می شدند تااز نفوذ بادهای صحرا به داخل آن جلوگیری به عمل آید.

- درمجموع طراحی این باغ ها تحت تأثیر فاکتورهای اقلیمی ومحیطی آنها قرار داشت وباغ ها مکانی برای زندگی خصوصی محسوب می شدند.

- باغ مصری دوران باستان الگوی مشخصی برای باغسازی در غرب بوده است .قدیمی ترین شواهد باغ سازی از 2200 سال قبل از میلاد مسیح در مصر به دست آمده است.درآ ن زمانها نیز مصریان گیاهان مثمروگیاهان زینتی را باهم بکار میبرند.دراین زمان باغها بادیوارهای بلند محصوربودندتا محیطی محفوظ برای ساکنان درآنجا باشند باید متذکر شویم که تمام این باغ ها برای فراعنه وپیشوایان مذهبی در اطراف معابد ساخته می شدند.باغ های محصور   نیزاز همین زمان متداول شد تا محیطی محفوظ برای زنان ساکن آن منازل ایجاد نماید. باید متذکر شد که نام این باغ ها برای فراعنه و پیشوایان مذهبی واطراف معابد احداث میشد.