امتیاز : 5

فهرست

عنوان           صفحه

چكيده 1

مقدمه 3

روش تحقيق و بررسي 9

بيماريهاي مهم درختان زيتون وبررسيهاي انجام شده روي آن در چنداستان 13

پژمردگي ورتيسليومي 13

بيماري لكه طاووسي زيتون 21

سرخشكيدگي شاخه هاي جوان 26

بيماري فوماژين يا كپك دوده اي 27

بيماري مومي شدن ميوه 28

پوسيدگي ريشه و طوقه 29

ماكروفوماي زيتون 30

آنتراكنوز زيتون 32

پوسيدگي بذر و هسته 33

بيماري فوماي زيتون 33

بيماري سرخشكيدگي سرشاخه ها 34

بيماري لكه برگي زيتون 34

خشكيدگي نوك سرشاخه ها 34

سل زيتون 34

نماتد مولد غدة ريشه 38

گلسنگ زيتون 44

انگل گلدار سس 44

سرما و يخبندان 45

آفتاب سوختگي 46

ساير عوارض جوي 47

عدم باردهي 48

ريزش گل و ميوه 49

سال آوري 51

ستروني 52

خفقان ريشه 53

كلروز 54

بررسي هاي انجام شده در استان هاي مختلف 55

جمع بندي و بحث 62

روش هاي حفاظت 66

جداول پيوست 74

 

 

 

چكيده 

عوامل بيماري زاي قارچي و باكتريايي از مهمترين عوامل كاهش توليد زيتون در دنيا محسوب مي گردد. با توجه به اهميت اين محصول، در راستاي اجراي برنامه هاي توسعة كشت زيتون، مطالعات و تحقيقات همه جانبه‌اي در استان هاي كشور انجام شده است. 

باغات زيتون كشور و نيز باغات مادري زيتون درشهرستان طارم عليا واقع در استان زنجان كه كانون توليد قلمه و نهال زيتون در كشور است، از لحاظ عوامل بيماري زايي و تعيين پراكنش هر يك از بيماري ها بررسي شده اند. 

باغات مورد بررسي به طور تصادفي انتخاب شده و پس از بررسي درختان موجود در هر باغ، از علائم مشكوك و آلوده به بيماري نمونه برداري و به منظور جداسازي عوامل بيماريزا به آزمايشگاه منتقل شده اند. به روش هاي معمول آزمايشگاهي و روش هاي توصيه شده براي هر عامل نسبت به جداسازي ، خالص سازي و اثبات بيماري زايي عوامل قارچي اقدام گرديده و نمونه هاي مشكوك به عوامل باكتريايي و ويروسي در مؤسسات تحقيقات آفات و بيماري هاي گياهي مورد بررسي قرار گرفته اند. در هر باغ و كل منطقه براساس تعداد درختان بازديد شده و بيمار و تعداد باغات بررسي شده، ميزان آلودگي و پراكنش آن ها برآورد گرديده است. 

مهمترين عوامل پوسيدگي ريشه و خشكيدگي قلمه ها در ايران عبارتند از

 Fusarium solani Pythium ultimum, Rhizoctonia solani,. در نهال هاي يك ساله موجود در گلدان ها علاوه بر قارچ هاي مزبور Macrophomina phaseolina, Verticillium dahliae و به ندرت گونه هاي Phytophthora مشاهده گرديده كه باعث خشكيدگي نهال ها مي شدند. 

در باغات جديدالاحداث نيز همه قارچ هاي فوق الذكر از ريشه و طوقه نهال هاي جوان بيمار جداسازي گرديده است كه با توجه به اينكه در باغات جديد الاحداث در اراضي باير احداث مي گردند و تقريباً عاري از عوامل مزبور مي باشند، به احتمال زياد اين عوامل توسط نهال هاي آلوده به باغات جديد منتقل شده اند. درباغات كهنسال قارچ هاي Armillaria mellea, Roselinia necatrix از ريشه درختان در حال زوال جداسازي گرديد. 

در باغات مسن قارچ‌هاي بيماري‌زاي هوازاد نيز مورد شناسايي قرار گرفتند كه مهمترين آن ها عبارت بودند از Spilocea oleaginum عامل بيماري لكه طاوسي، Hormiscium oleae عامل خشكيدگي نوك سرشاخه ها و گونه هاي Alternaria  عوامل لكه برگي. 

در سال 78 براي كنترل عوامل بيماري زاي عامل خشكيدگي قلمه ها و نهال ها اقدام به ضدعفوني خاك مورد استفاده نهالستان ها با متيل برومايد گرديد. نتيجة اين عمل در كاهش عوامل مزبور بالاخص Verticillium dahliae بسيار رضايتبخش بود. 

 

  گزارش تخلف  |  افزودن به فایل های من | rayan1392 | تاریخ ارسال : 13 /05 /1393

شما هم می توانید در مورد این فایل نظر دهید.