توضیح :
چکیده
سرزمین آذربایجان در معماری ایران مرتبه نخست را دارد. آغاز فعالی تهای معماری ایلخانان به مرکزیت تبریز با بهر هگیری از تجربیات
و سن تهای متقدم، فصل گشای عصر جدیدی در هنر و معماری این منطقه بوده است. کاربرد تزیینات معقلی و تلفیق آن با ویژگی های
ممتاز سبک آذری در قالب تأکید بر ارتفاع بیشتر، استعمال سنگ تراشیده و بهر هگیری بیشتر از هندسه، در یکی از زیباترین و منحصربه
فردترین آثار معماری این دوران، موسوم به کاروانسرای آلاکی، برآیند تداوم سنت ها و اسلو بهای برخاسته از مکاتب بنیادین محلی
آذربایجان بوده است. مطالعات انجام شده در زمینه ساختار شناسی و معرفی تزیینات بنای آلاکی در زمرة مهم ترین اهداف این تحقیق
محسوب می شود؛ بدیهی است احیاء و شناخت ویژگی های معماری و تزیینی یک بنای ویران شدة عصر ایلخانی م یتواند ما را در شناخت
هرچه بهتر سیر تحول معماری و تزیینات وابسته به آن به خصوص در منطقة آذربایجان یاری کند. پرداخت اطلاعات در پژوهش حاضر
به شیوة توصیفی، مقایسه ای و تحلیلی بوده و روش یافت هاندوزی در آن به صورت کتابخانه ای و میدانی است. حاصل این مطالعه، شامل
معرفی ساختار کاروانسرای آلاکی در زمرة قدیمی ترین طرح چهار ایوانی کاروانسرا در شمال غرب کشور و بررسی تزیینات بسیار پرتکلف
آن است. بنا بر یافته های تحقیق، فنون به کار رفته در اجرای تزیینات کاروانسرای آلاکی را می توان قدیمی ترین نوآوری های معماری
ایلخانان در زمینة تزیین انواع فرم های کاروانسرا در منطقة آذربایجان دانست. از بارزترین مصادق سبک تزیینی این بنا می توان به الگوی
خاص تزیینات سردر ورودی آن در قالب طاقنماهای تزیینی و تطابق آن با آثار و دست آوردهای مذهبی معاصر ایلخانان اشاره کرد.
واژگان کلیدی
عصر ایلخانی، کاروانسرای آلاکی، تزیینات معماری، منطقة آذربایجان.