امتیاز : 1

اشكالات مسكن هاي مدرن (امروزي)

 

اشکالات مسکن های مدرن امروزی

 

 

 

 

به هر حال يكي از پيامدهاي صنعتي شدن ايجاد مناطق مسكوني وسيع و نسبتاً يكنواخت است كه ساكنان آنها كم و بيش از يك گروه سني هستند. در دوران گذشته يك طرح مسكن در هر مرحله بر چند صد خانواده اثر مي گذاشت اما در حال حاضر خطاهاي برنامه ريزي و اجرايي بر هزاران اخنواده در يك گروه اثر مي گذارد كه اين گروه غالباً به بزرگي شهرستاني كوچك است. مردم مشمول پيامدهاي توليد انبوه مسكن براساس برنامه ريزي دقيق فيزيكي شده اند. متداول ترين انتقادات مربوط به مسكن مدرن را ميتوان تحت دو عنوان  خلاصه كرد:

1- مناطق مسكوني ممكن است به اندازه اي بزرگ و يك شكل باشند كه ساكنين در تنظيم مناسبات شخصي دچار اشكال شده و قادر به بسط “احساس تعلق” در اين مرحله نباشند.

ساختمان يك شكل، گروه هاي همگون مردم را مجتمع مي كند، زيرا همه چيز در يك زمان به انجام مي رسد و گروههاي سني و درآمدي مشخص همزمان با هم متحول ميشوند. منطقه مسكوني ممكن است هم از نظر زيبايي و هم از نظر انساني فاقد تنوع و چندگونگي باشد.

يك هنرمند سوئدي گفته است: زندگي در اين مستغلات مسكوني جديد مانند زيستن در يك جدول و داشتن احساسي شبيه يك كسر اعشاري است.

2- واحدهاي مسكوني مدرن و محيطهاي شهري ممكن است بيش از حد برنامه ريزي شده و طبق آخرين جزئيات از پيش تنظيم شده، ساخته شده باشند. قبل از اينكه ساكنان به مناطق جديد اورد شوند كاركرد مشخصي براي هر اتاق در نظر گرفته شده است كه تركيبات و اولويت هاي فردي را دشوار يا غير ممكن مي سازد و فقدان انعطاف پذيري مانع بروز فرديت مي شود.

عوامل موثر در بررسي وضعيت مسكن

در بررسي وضعيت مسكن بايد موارد زير را مد نظر قرار داد:

1- استفاده كندگان كه شامل فرد، خانوار، خانواده گسترده يا گروهي كه در واحدهاي مسكوني زندگي مي كنند مي شود. اينها مصرف كنندگان نهايي فرآيند مسكن هستند كه زندگي شان از شرايط مسكوني كه در آن زيست مي كنند،‌ تأثير مي پذيرد.

2- منابعي كه در وضع مسكن مورد بررسي دخيل است. ساخت فيزيكي خود منزل منابع مالي و سازماني،‌مكاني و تسهيلاتي از قبيل زيربنا، تسهيلات عمومي، برنامه هاي مربوطه فعاليتهاي عمومي كاركنان اجتماعي و غيره را شامل ميشوند.

3- فعاليت ها: اجزاي اساسي هستند كه “كنش متقابل بين استفاده كننده واحد مسكوني” از طريق آنها انجام مي گيرد. مسكن به اين دليل فراهم مي شود كه فعاليتهاي معيني را ميسر مي سازد برخي از اين فعاليتها به كاركرد مسكن به منزله سرپناه مربوط مي شود مانند خوابيدن، قسمتي از كاركرد مسكن به عنوان محل و مكان مطرح است مانند رفتن به محل كار و بخشي به رشد اجتماعي و رواني فرد مربوط مي شوند مانند رفتن به مدرسه ، ملاقات با ديگران و ...

4- پيامدها: فعاليتهايي كه به وسيله استفاده كنندگان در محيط سكونتشان انجام مي گيرد، هم براي استفاده كنندگان و هم براي وضع مسكن پيامدهايي به دنبال دارد: اين تأثيرات ميتواند مثبت باشد مانند دستاوردهاي فردي يا اصلاح محيط فيزيكي، همينطور هم ميتواند منفي باشد، مانند كاهش سلامتي يا فساد محيط، همچنين فعاليتها و پيامدها به ميزان زيادي به خصوصيات،‌آرزوها و نيازهاي استفاده كننده بستگي دارد. بنابراين در بررسي شاخصهاي اجتماعي استفاده كننده به عنوان مبنا در نظر گرفته مي شود.

بررسي ابعاد كيفي نياز مسكن

1) بررسي كيفي فضاي ساخته شده با توجه به جنبه هاي مؤثر در رشد سلامت و بهداشت و آسايش جسماني

2) بررسي كيفي محيط مصنوع جنبه هاي مؤثر در رشد معنوي و روحي و روابط عمومي.

هفت شاخص كيفيت مسكن مناسب در محلات شهري 

مفهوم مسكن علاوه بر مكان فيزيكي، كل محيط مسكوني را نيز در بر مي گيرد كه شامل تمامي خدمات و تسهيلات ضروري مورد نياز براي بهزيستن خانواده و طرح هاي اشتغال، آموزش و بهداشت افراد است. در واقع تعريف و مفهوم عام مسكن يك واحد مسكوني نيست بلكه كل محيط مسكوني را شامل ميشود. به عبارت ديگر مسكن چيزي بيش از يك سرپناه صرفاً فيزيكي است و تمامي خدمات و تسهيلات عمومي لازم براي بهزيستن انسان را شامل مي شود و بايد حق تصرف نسبتاً طولاني و مطمئن براي استفاده كننده آن فراهم باشد.

دريافت رابطه توسعه پايدار و شهرسازي و اجزاي متشكله آن منجمله مسكن و مقولات متعدد مربوط به آن، موضوعي اساسي است. در واقع شناسايي ويژگيهاي شهر پايدار يا محيط پايدار در اقليم و فرهنگ خاص،‌موضوعي است كه عدم پرداختن به آن، امكان توفيق در برنامه ريزي براي جزئيات آنرا تقليل مي دهد. پرداختن به شاخصه هاي مسكن به عنوان كليدي ترين ابزار برنامه ريزي وتشكيل دهنده، شالوده اصلي آن را ميتوان از حساسترين مراحل برنامه ريزي دانست. عرصه مسكن به منظور تأمين رشد اجتماعي علاوه بر خود واحد مسكوني، محيط پيرامون آن را نيز در بر مي گيرد.

نياز به مسكن دو بعد كمي و كيفي دارد؛ در بعد كمي نياز به مسكن، شناخت پديده ها و اموري را شامل ميشود كه به فقدان سرپناه و ميزان دسترسي به آن مربوط ميشود كه در واقع درجه پاسخگويي به نياز،‌ بدون در نظر گرفتن كيفيت آن مورد نظر است. در بعد كيفي مسائل و پديده هايي مطرح ميشوند كه به بي مسكني، بدمسكني و تنگ مسكني ارتباط دارند و آنچه مطرح است، نوع و شكل نياز است.

 

شاخص هاي كيفيت مسكن

به طور كلي عواملي در مسكن وجود دارد كه كيفيت را تعريف مي كنند. اينگونه وامل در مقياس محله به شرح زير هستند:

1- فرم مطلوب مسكن

2- استحكام مسكن

3- امنيت مسكن

4- ايمني، راحتي و ميزان دسترسي و نيز فاصله مناسب ساكنان به تسهيلات و خدمات كالبدي محله

5- دسترسي به طبيعت و فضاهاي سبز باز

6- تأمين تجهيزات و تأسيسات (زيرساختها) مورد نياز مسكن

7- همجواري مسكن با كاربري هاي سازگار

اين عوامل هفتگانه از مهمترين معيارها و شاخصها در تعريف و تبيين كيفيت مناسب مسكن هستند كه توجه به آنها در ساخت و ساز، انجام تمامي فعاليتهاي زندگي ساكنان را به سهولت كارايي مطلوب امكان پذير ساخته و كمكي در جهت يافتن جهات زندگي پايدار شهري و ساخت و شكل مناسب براي شهر و مناطق شهري محسوب مي شوند.

 

 

  گزارش تخلف  |  افزودن به فایل های من | enavid | تاریخ ارسال : 13 /11 /1393

شما هم می توانید در مورد این فایل نظر دهید.