امتیاز : 4

1- درمورد رضا خان

رضا خان ، معروف به (پالاني – مير پنج – پهلوي) ، سر سلسله ي خاندان پهلوي در ايران بود ، كه نيم قرن بر اين سرزمين از سال(1299 ه  ش مطابق 1921 م الي 1357 ه ش مطابق 1979 م ) حكومت كردند .

وي در 24 اسفند ماه 1257 ه ش مطابق 15/مارس/1878 م ، برابر ربيع الاوّل سال 1295 هجري قمري ، در يكي از بلوك مازندران ، در روستاي متروك اين شهر ،به نام آلاشت ، در منطقه سواد كوه متولّد شد . سواد كوه ، يكي از نواحي مازندران ، و يكي از استان هاي ساحلي درياي خزر است .

جدّ اعلي وي ، (مراد علي خان) معروف به (باوندي) بود ، و با درجه ي سرگردي در فوج (سوادكوه) خدمت مي كرد ، ويكي از صحنه هاي آن جنگ كشته شد .

پدر او  ، سرگرد عباسعلي خان باوندي بود ، كه او نيز مانند پدرش ، مردي نظامي بود ، و به درجه ي سرگردي رسيد ، و فرمانده ي فوج  اوّل هفتم سواد كوه بود ،  كه روز 8/آذر ماه/1255 شمسي (درحدود 8 ماه از تولّد رضا خان) ، بدرود حيات گفت ، و سرپرستي و تربيت او ، به عهده ي برادرش نصرالله خان ، كه فرمانده ي جنگ سواد كوه بود ، محوّل شد ، و به توصيه و راهنمايي او ، برادر زاده اش كه خود عشق سپاهيگري داشت ، در سال 1267 شمسي ، وارد فوج سوادكوه شد .

خيلي ها ازاو شنيده اند كه مي گفته : مادرم در شير خوارگي مرا از تهران به سوادكوه مي آورده ، در بين راه گرفتار بوران شده ، وقتي به يكي از كاروانسراهاي سنگي بين راه رسيده  ، مرا مرده پنداشته و در آخور طويله اي انداخته و رفته است ، بعد از ساعتي بر اثر گرمي طويله من جان گرفته ، سر و صدا راه انداخته ام ، يكي از افراد قافله ي بعدي كه مادرم را مي شناخته ، از نشاني كاروانسرا داركه زني را به اين نشان ديده كه به اين طويله با يك بچّه وارد شده ، دانسته است من بچّه ي همان زن آشناي او هستم ، و مرا برداشته ، ودر منزل به مادرم رسانده است واين حقيقت را امروز هم روستايي هاي حول و حوش اين كاروانسرا براي يكديگر و عابـرين ، سينه به سينه ، نقل مي كنند و معروف است .

سرهنگ سيد جواد خان صوفي نقل مي كند كه رضاي قزاق روزي براي تفريح به دولاب و قهوه خانه آنجا مي رود ، قهوه چي ، از او احترامي بجا نمي آورد ، و چند باري كه براي او چاي مي آورد ، سرد و كم رنگ و از قوري پس آب بوده است ، و رضا ناراحت چيزي نمي گويد ، ولي فردا صبح كه قهوه چي به قهوه خانه مي آيد ، نيمكت بزرگ و سنگين خود را نمي بيند ، پس از تحقيق آن را در وسط خندق پيدا مي كندو دانسته مي شــود كه رضاقزاق به انتقام چاي هاي قهوه چي ، نيمكت را تنهايي و در نيمه شب به خندق مي اندازد ، و از آن روز ، قهوه چي به او احترام مي گذاشت .

2-در مورد مدرّس و مصدّق

مدرّس و مصدّق ، دو رهبر بزرگ دوران شاهنشاهي پهلوي بودند ، دو فردي كه سر تا سر عمرشان را در راه دين و وطن ، آزادي و استقلال و حفظ تمامّيت ارضي و امنّيت كشور صرف كردند .

هر دو ، گام به گام هم در مبارزه با استبداد ، ديكتاتوري ، قدم برداشتند ، و با طرح هاي غربي و شرقي و ضد ملّي و ديني مبارزه كردند . 

مدرّس و مصدّق ، در اجتماع ، در مجلس ، در مسجد شاه ، در مسجد سپهسالار ، در ايران ، درخارج از كشور ودر همه جا ، دست از فعاليّت و كوشش در راه حفظ كشور از قدرت هاي اجنبي و به دست آوردن آزادي و حقوق انساني برنمي داشتند .

يك عمر در راه وطن و دين خدمت كردند ، و در اين راه به زندان رفتند ، تبعيد شدند ، فحش شنيدند  كتك خوردند ، هتك حرمت شدند ، به دادگاه كشانده شدند ، و خانه نشين و منزوي از اجتماع شدند .

مدرّس با رضا خان در افتاد و سيلي خورد و مرده باد سردار سپه سرداد ، و اعتصاب و تظاهرات به راه انداخت ، و در زندان رفت و تبعيد گرديد ، تا توانست امروز سنگ بناي جمهوري اسلامي ايران را بگذارد . او بود كه امروز را براي ما آورد .

مصدّق ، دوره ي رضا خان و محمدرضا شاه را درك كرد ، ونفت ايران كه انگليسي ها مي بردند را ملّي نمود ، و نهضت ملّيون و آزادي خواهان را بر عليه نظام ، به وجود آورد ، و قدرت را به آزادي خواهان و وطن پرستان داد ، و با قدرت حاكمه و مطلقه ي او در افتاد .

سيّدحسن مدرّس به سال 1287 ه ق ، در قريه سرابه كچو (از توابع اردستان) از سادات طبا طبا يي  ، اصلا زواره اي ، فرزند سيد اسماعيل ، جدّش مير عبد الباقي از طايفه مير عابدين كه فعلا اكثر آن طايفه هم در قريه نامبرده ساكن مي باشند ، شغل پدر و جدّش تبليغ احكام الهي ، مير عبد الباقي مهاجرتي به قمشه كرد ، و مدرّس را كه بيش از شش سال نداشته ، با خود به قمشه مي برد . 

 

  گزارش تخلف  |  افزودن به فایل های من | enavid | تاریخ ارسال : 03 /12 /1393

شما هم می توانید در مورد این فایل نظر دهید.