توضیح :
عنوان
اقلام گیاهی جهت کاشت
این فایل با فرمت ورد و آماده پرینت می باشد.
فهرست مطالب
اقلام گياهي جهت كاشت
برنامه ريزي از پيش
نوع نهال
گياهان با ريشه هاي برهنه
گياهاني كه در ظروف پرورش داده ميشوند
نهالهايي كه ريشه آنها از خاك پوشيده شده است
جستها قلمه و پاجوشها
اندازه گياهان
نونهالها نهالهاي بازكاشت شده و نهالهاي ريشهزده
تركهها
نهالهاي بلند عاري از شاخه
منبع بذر
شكل ظاهري
قطر يقه ريشه
زمانبندي
كميت
دريافت نهالها
حمل و نقل گياهان
خشكيدگي
صدمات فيزيكي
استقرار و مراقبتهاي اوليه
روشهاي كاشت
نهالكاري در شكاف
كاشت در چاله
اصلاح كنندگان خاك
شرايط كاشت
آبياري
هرس ريشهها و شاخهها به هنگام كاشت
قيم زدن
قيمگذاري مناسب خوب
محافظهاي موجود در مقابل موشها
محافظهاي مارپيچي در مقابل خرگوشها
شبكه هاي پلاستيكي محافظ
ساير روشهاي محافظت
روشهاي كنترل گياهان هرز
مالچ پاشي
شق ديگر پوشش زمين
سطح وجين
زمان وجين
شدت وجين
كوددهي
استفاده از كودها
اقلام گياهي جهت كاشت
معمولاً به هنگام كاشت از نونهالها و نهالهاي بازكاشتي كه در نهالستان پرورش يافتهاند استفاده ميكنند. در جنگلداري شهري امكان كاشت بذور در محل اصلي بسيار كم است، زيرا براي بقاء حداقل يك درخت در محل مورد نظر به تعداد زيادي بذر نياز است و خطرات بسياري بذر و نهال تازه جوانهزده را تهديد ميكنند و كنترل آنها در فضاي آزاد بسيار مشكل است. براي تهيه يك ذخيره نباتي رضايت بخش، مطمئنترين و آسانترين روش اين است كه آنها را در محيطهاي حفاظت شده نهالستانها پرورش داده و سپس در محل كشت نماييم. يك مورد استثناء، توليد مثل طبيعي گونههايي است كه به طور مكرر به ميزان بسيار زياد بذر توليد مي كنند مانند زبان گنجشك، افراي شبه چناري، غان و بيد اما به جز فضاهاي مجاور جنگلهاي موجود، گاهي اين درختان براي جنگلكاري شهري نيز با ارزش هستند. (1)
برنامه ريزي از پيش
ارقام گياهي متنوعي را با اندازههاي مختلف مي توان از نهالستانهاي تجارتي تهيه نمود. از آنجا كه تنها استفاده از يك گونه درخت براي كاشت در تمام مكانها مناسب نمي باشد تكيه بر يك رقم براي كاشت در همه مكانها احتمالاً اهداف متعدد جنگلداري شهري را تأمين نمينمايد زيرا گياه به خوبي تثبيت نشده و رشد خوبي نخواهد داشت. براي ايجاد تناسب بين نوع نهال و نيازها بايد استثنائاتي قائل شد كه خود مستلزم طراحي دقيق ميباشد. همچنين زماني كه كاشت درختان كوچكتر و ارزانتر امكان پذير است، نبايد از درختان بزرگ و گرانقيمت استفاده نمود زيرا هزينههاي سنگين و بيهودهاي در برخواهد داشت. از آنجا كه درختان را بايد به هنگام خواب آنها يعني در پاييز يا اوايل بهار كاشت (بهتر است از كاشت درختان در فاصله دي ماه تا نيمه بهمن پرهيز شود مگر آنكه هوا معتدل باشد) بهتر است كه براي تهيه نهال، در فصل تابستان و قبل از فرارسيدن فصل كاشت اقدام به سفارش نمود. اما دوره برنامهريزي براي انتخاب گونه، نوع گياه، تعداد آنها و غيره بايد از اواخر بهار سال گذشته آغاز شده باشد. (1)
نوع نهال
چهار نوع بخصوص از انواع نهال بايد مورد توجه گيرند:
1-نهالهاي ريشه لخت: نهالهايي كه پس از درآوردن از بستر كاشت در نهالستان، با ريشه عريان منتقل ميشوند.
2- گياهاني كه درظرف پرورش داده شدهاند: گياهاني كه تودهاي از خاك به ريشههايشان چسبيده و معمولاً در ظرف پرورش داده ميشوند.
3-نهالهايي كه تودهاي از خاك همه ريشههاي آنها را در خود پوشانده است. اين گونه نهالها در زمين پرورش داده ميشوند، در حالي كه خاك به ريشههايشان چسبيده از خاك خارج شده و مجموعه ريشهها در گوني يا پوشش مشابه آن پيچيده ميشود.
4- جستها (قلمه و پاجوش): جستهاي گونههايي مانند صنوبرها و بيدها در صورتي كه خاك قرار گيرند به سرعت ريشه ميدهند.(1)
گياهان با ريشه هاي برهنه
در فصل زمستان كه گياهان در خواب به سر ميبرند ميتوان آنها را به سلامت از نهالستان خارج نموده و به آرامي خاك را از ريشه آنها تكان داد و بستهبندي نمود. سپس آنها را با موفقيت در مكان جديد جلوگيري نمود. همچنين ميتوان بين خارج نمودن گياه از نهالستان و كاشت نهايي آنها در شرايط مناسب و خاص هفتهها فاصله ايجاد كرد بدون آن كه صدمهاي به گياه وارد شود.
معمولاً در بريتانيا به دلايل فوق و براي سهولت حمل، بسياري از درختان از بين گياها ريشه برهنه انتخاب ميشوند. به شرط آن كه چنين درختاني با دقت حمل شده و از خشك شدن آنها ممانعت به عمل آيد و زمان كاشت آنها نيز مناسب باشد استفاده از ارقام ريشه برهنه سالمتر و اقتصادي تر خواهد بود. به طور كلي استفاده از اين گونه نهالها بايد در درجه اول مطمح نظر واقع شود. (1)
گياهاني كه در ظروف پرورش داده ميشوند
گياهاني كه از مركز باغباني و نهالستانهاي بهبود محيط زيست خريداري ميشوند اغلب به منظور نمود بهتر و امكان كاشت در خارج از فصل، در ظرف نگهداري ميشوند. به هر ترتيب بايد توجه داشت كه اين گونه گياهان عموماً هيچ مزيت ديگري نداشته و حتي ممكن است موجب انجام حمل و نقل نامناسب و كاشت نادرست گردند.
ظرفها انواع متعددي دارند – مانند گلدانهاي رسي و پلي اتيلني، ظروف مقوايي، نمونههاي پلاستيكي شكيل، طبقهايي كه براي آنها شكل خاصي از پيش در نظر گرفته شده و غيره. اما به بيان ساده همه آنها ظروفي هستند كه محيط كشت را براي نمو گياه نگهداري ميكنند. كليه ظروف را بايد قبل از كاشت از گياه جدا نمود زيرا حتي آنهاي كه حقيقتاً تجزيه ميشوند و طوري طراحي شدهاند كه در خاك ميشكنند، از نمو ريشه ممانعت ميكنند. اندازه ظرف با توجه به اندازه نهايي گياهاني كه در آنها پرورش داده ميشوند بايد تعيين گردد.