امتیاز : -3

فهرست

پليمر شمش امولسيني وينيل كلريد

تهيه پلي ويتيل كلريد تيلورپذير

سنتزپليمر از منومر وينيل كلريد

انواع پلي وينيل كلريد

محصولات ديگر

الياف كلروار

PVC بلورين

كوپلمرهاي پيوندي PVC

كوپليمرهاي وينيل – كلريد پروپيلن

كاربردها

نكات ايمني

مراجع و منابع

 

به نظر مي رسد بومن نخستين كشي بدول پلي وينيل كلريدرا در سال 1872 توليد و تكزارش  كزو، براساس گزارش بومن وقتي وينيل كلريه در معرض نور خورشيد قرار مي گيرد جامعه سفيد رنگي به دست مي آيد كه گراني ويژه‌ي آن 1.4D6 است و تا 13De نيز تجزيه نمي شود. در سال 1929 پليمر شدي گرمايي وينيل كلريه كه با پروكسيد آغاز شده بدو، توسط و يك هازرگزارش شد و در سالهاي 1937 – 1939 توليد انبوه آن صورت گرفت.

هر چند كه وينيل كلر يد گازي با نقطه جوش 1400 است، اما در سال هاي 40 تا cْ 60 فشار اضافي آن در ظروف آيينه‌ي شده مشكلي ايجاد نمي كند. با وجود اين هنگام كار وريك سيستم ثبت بايد به وقت عمل كرد. توليد تجاري پلي وينيل كريه (PVC) و كد پليمرهاي آن بازنگري شده و مهم عمده‌ي رزين هاي PVC حدود 20%) در ايالات متحده‌ي آمريكا با روش پليمر رمي تعليفي، حدود 20% با روش هاي امولسيوني و تنها مقدار كمي از پليمرهاي ويژه در محلول ساخته مي شوند.

اندازه‌ي امولسيوني و تنها مقدار كمي از پليمرهاي ويژه در محلول ساخته مي شوند.

اندازه‌ي ذرات رزين هاي تعليقي در مقايسه با نوع امولسيوني بزرگتر است (50 تا 500 ميگروي در مقياسه با D.1 تا 1.D ميكروي) و معمولا به گونه اي طراحي مي شود تا سطحي متخلخل و كنگره اي داشته باشند در نتيجه ميزان جذب نرم كننده بر روي آنها براي تشكيل مخلوط هاي خشك در عمليات  متفاوت روزي راني و نورد كاري افزايش مي يابد يا برعكس ذرات رزين امولسيون معمولا كره هاي سختي هستند كه سطح آنها دست كم داراي قسمتي از امولسيون كننده‌ي موجود و در فرآيند پليمر شدي است. چنين رزين ها يي را مي توان در نرم كننده ها پخش كرد و شل هاي پلاستيكي يا خميرهايي بدست آوردة سپس با گرم كردن آنها تركيب رزين – نرم كننده حالت ژل پيدا كرده و شرايط نهايي خود را به دست مي آورد.

PVC در منوم خود حل نمي شود و لذا در پليمر شدن تعليقي يا توده اي، PVC به محض تشكيل رسوب مي كند و از اين جهت شبيه آكريلونيتريل است هر چند پليمر شدن امولسيوني وينيل كلريه، بسياري از  ويژگي هاي سيستم هاي امولسيوني را مانند آغاز گر انحلال پذير در آب، تشكيل شيرابه پليمر) داراست اما در ب رخي از جنبه هاي مهم از لحاظ نظري و از لحاظ آنچه كه در سيستم هاي امولسيوني ضمن پليمر انحلال پذير در منوم مشاهده مي شود با آن تفاوت دارد. به هر حال حضور پليمر رسوب شده در سيستم هاي توده اي ( يا تعليقي) و امولسيون، موجب افزايش سرعت پليمر شدن مندم باقيمانده مي شود و احتمالاً به اين علت است كه راديكال ها در سطح جامد به وام افتاده و در نتيجه از بعضي واكنش هاي پاياني معمولي دور مي مانند همچنين انتقال زنجير به منوم به ميزان نسبتاً زيادي رخ مي دهد يا در نتيجه بر خلاف آستيري و قديل متاكريلات، وزن ملكولي،بيشتر تحت تأثير غلظت منومر است تا تغيير غلظت كاتاليزور استيرن و متيل متاكلريلات بيشتر از سينتيك پليمر شدن راديكالي پيروي مي كنند، اعتقاد بر اين است كه انتقال به منموگروه انتهاي سير نشده اي ايجاد مي كند كه در اثر فعالسازي اكليلي كلر موجب بروز بعضي ناپايداريهاي گرمايي در PVC مي شود. ( شكل ص 222)

كلريد نوع سوم كه از شاخه اي شدن زنجير اصلي ناشي مي شود نيز ممكن است به بروز ناپايداري گرمايي كمك كند. در اين حالت با حذف پي در پي HCL، سيستم وي انتهاي مزرودچ ايجاد مي شود و هنگامي كه توان پيوندهاي دوگانه به هفت برسد علائم تخريب PVC ظاهر مي شود تا به صورت رنگهاي زرد- قهوه اي- سياه بروز مي كند. روشن است كه كلريدها ( يا هيدروژنهاي اكيلي نوع سوم، نقاطي براي آغاز حذف گرماي Hcl هستند و اگر در نظر بگيريم كه تعداد زيادي ساختار معمولي سر به دم در PVC وجود دارد آنگاه حذف هر Hd يك سيستم اكيلي ديگر ايجاد مي كند. سيستم هاي پايدار كننده‌ي بسياري براي مبارزه با تخريب PVC وجود دارند كه پر مصرف ترين آنها صابون هاي فلزي سنگين ( مانند بارم و كادميم اكتوئات) و نمك هاي سرب يا تركيبات قلع به ويژه‌ دي اكليل قلع داراي اتصالات SnS ( ماند (BuSn[SCHCOCH هستند. اين تركيبات قلع از نوع اعلا بوده و بيشترين موارد مصرف خود را در PVC سخت ( بدون نرم كننده) يافته اند در PVC سخت شامل تخريب بسيار حاد است پليمر شدن تعليقي وينيل كلريد

به يك بطري نوشابه يك چاركي 200nl آب مقطر هوازدايي شده ، 0.3 گرم قديل سلولز به عنوان عامل معلق ساز و 0.3 گرم لاروفيل پركسيد اضافه كنيد. اين مواد را منجمد كروه و با نيتروژن بروييد. وينيل كلريد مايع به مقدار اضافي ( حدود 105 گرم) را از درون استوانه‌ي حاوي پتاسيم هيدروكسيد كه نقش تغيير كننده دارد، بگذرانيد و درون استوانه درجي كه با يخ خشك خنك شده و در چگالنده يخ خشك قرار دارد، جمع آوري كنيد همه در 115 ml از آن را جمع آوري كرده و به محتواي بطري كه به دماي اتفاق رسيده است، بيفزاييد هنگامي كه مقدار اضافي وينيل كلريد تقطير شد (100گرم از آن در ظرف باقي ماند) در بطري را باورپوش سوراخدار فولادي، درپوش غشايي نئوپري و لايه‌ي وردني نازك پلي اتيلن آيتيه‌ي كنيد محتواي بطري را در 50cc به مدت 24 ساعت به هم بزنيد احتياط :‌در اين دما بطري كه داراي فشار 80-90p.si است، بايد از حفاظ خوبي برخوردار باشد). پس از خنك شدن بطري، با تعبيه يك سوراخ در غشاي لاستيكي درپوش به كمك سوزير تزريقات، فشار باقيمانده را آزاد سازيد. ذرات درشت پلي ويتيل كلريد را روي صافي جمع كنيد و در يك مخلوط كن با شسته و در دماي cc  50 در خلأ خشك كنيد. با اين روش بايد 80 گرم پليمر با گرانروي دروني حدود 1.0 (0.5 گرم در 100 ml سيكل مگزاندن، 30cc به دست آوريد.

پليمر شمش امولسيني وينيل كلريد

يك بطري نوشابه كوچك ( با گنجايش حدود 220 ml) را با فشار نيتروژن پاكسازي كرده و در آن 0.25 گرم پتاسييم پرسولفات و 85 ml محلول آبي 0.5 درصد يك شوينده آنيوني مانند سديم لاريل سولفات ( مانند دوپونل (C بريزيد محلول آبي را با استفاده از آب هوازدايي شده تهيه كنيد. ( براي هوازدايي آب) در آن نيتروژن وارد كنيد يا آن را بجوشانيد و در  فضاي نيتروژن يا كربن دي اكسيد يعني ا فزايش يخ خشك خنك كنيد). با حفظ فضاي نيتروژن، محتويات بطري در يخ خشك منجمد مي شود و مانند آزمايش قبل 27 تا 29 گرم وينيل كلريد مايع به محتويات بطري بيفزاييد اجازه دهيد منومر تبخير شود آنجا كه تنها 25 گرم از آن در بطري باقي بماند يا سپس در بطري را بوسيله‌ي درپوش غشايي تئوپري و درپوش تاجي سوراخدار آببندي كنيد. اگر مانند اين مورد نمي خواهيد چيز ديگري به بطري اضافه كنيد، توصيه‌ مي شود يك فيلم نازك پلي اتيلن را در زير درپوش قرار دهيد تا از ورود هرگونه آلودگي به سيستم جلوگيري شود.

بطري را در دماي 50cc به مدت 5 تا 7 ساعت بچرخانيد يا هم بزنيد يا در نتيجه ؟؟ و آبي رنگ بدست مي آيد پس از خنك كردن و خارج كردن گازي كه مي تواند تنها مقدار كمي از منومر باقيمانده باشد با ا فزودن 50ml محلول غليظ سديم كلريد، امولسيون را لخته كنيد. پليمر را صاف كنيد و در بار با آب و يكبار با متانول بشوييد و بعد در دماي 50cc در خلا خشك كنيد ميزان تبديل منومر 90% يا بيشتر بوده و گرانروي دروني پليمر ( درسيكلوهگزاندي، 0.5 گرم پليمر به ازاي 100ml حلال 30cc) حدود 0.9 1.0 است علاوه بر لخته اي شدن كه هنگام صاف كروي مشكلاتي به همراه وارد شيرابه را  ميتوانيد آنقدر تبخير كنيد تا كاملاً خشك شود و به همان صورت استفاده كنيد. اين عمل باروش تجارتي معمول كه همانا خشك كرون افشانه اي شيرابه هاي PVC است، مطابقت وارده در اين حالت عامل امولسيون ساز، روي سطح وزات ريز مجزا وجود دارد. حضور صابون موجب پايداري گرمايي كمتر و خواص الكتريكي ضعيفتر PVC امولسيوني، در مقايسه با PVC تعليقي مي شود.

 

  گزارش تخلف  |  افزودن به فایل های من | maghale33 | تاریخ ارسال : 27 /01 /1395

شما هم می توانید در مورد این فایل نظر دهید.