توضیح :
عنوان : مقاله جمع آوری گیاهان دارویی در طبیعت
این فایل با فرمت word و آماده پرینت می باشد
فهرست
خشك كردن:
نگهداري گياهان:
ريشه و ريزوم:
سرشاخه:
برگ:
گل:
مواد مؤثره گياهان دارويي:
طبقهبندي گياهان دارويي براساس اثرات آنها:
1) گياهان تلخ:
2) گياهان تلخ لعابدار:
) گياهان ضد التهاب:
) گياهان ضد نفخ:
) گياهان معرق:
) گياهان كاهش دهنده تعرق:
7) گياهان تقويت كننده قلب:
) گياه ضد آسم:
گياهان آرام بخش:
10) گياهان ضد تصلب شرائين:
) گياهان ضد فشار خون:
) گياهان معطر:
) گياهان ضد انگل:
14) گياهان ضد ديابت:
) گياهان ضد تومور:
سموم گياهي:
طريقه مصرف دارويي گياهي:
مصرف داخلي:
مصرف خارجي:
جمعآوري گياهان دارويي در رويشگاه طبيعي آنها جهت بدست آوردن مواد اوليه به نظر كاري آسان ميآيد اما در واقع اين كار نياز به شناخت و تجربه دارد. اگر شخصي كه مي خواهد اين نوع گياهان را جمعآوري كند تجربهاي در اين كار نداشته باشد خيلي آسان دو نوع گياه شبيه به هم را با هم اشتباه نموده و نوعي را كه اصولاً ربطي به گياه دارويي مورد نظر ندارد به خانه آورده كه ميتواند مضر يا حتي سمي باشد. بنابراين نه تنها شناسايي دقيق گياهي كه در جستجوي آن هستيم لازم است بلكه آشنا يي با محل رويش، نيازها، و شرايط اكولوژيك آن هم از ضروريات به شمار ميرود. بعضي از گياهان در مناطق بسيار خاصي ميرويند و بعضي به گياهان ديگر متكي هستند و بعضي در خاك به خصوصي رشد ميكنند. بعضي در اطراف روستاها، و يا حتي در اماكن شروع به رشد ميكنند. حضور و وجود يك گياه در طبيعت بستگي به شرايط و عوامل خاص از نقطه نظر حرارت، نزولات، نور ارتفاع از سطح دريا، مواد غذايي، آب و . . . . دارد. و دخالت انسان در طبيعت از قبيل كودپاشي، زراعت، سموم و . . . . رشد اين گياهان را محدود مي كند. بنابراين برداشت و چيدن گياهان دارويي در طبيعت نيازمند به داشتن اطلاعات كافي براي شناخت گياهان، رويشگاه، بيولوژي آنها كه مشخص كننده بهترين وقت برداشت آنهاست مي باشد. در مورد جمعآوري گياهان دارويي بايد دقت كرد كه:
1) به غير از گياه سالم نبايد گياه ديگري چيد
2) گياه نبايد هيچگونه خرابي يا بريدگي داشته باشد.
3) بايد گياه به خوبي رشد كند و در آغاز فصل خشك شدن چيده شود.
4) جمعآوري بايد گونه به گونه صورت پذيرد و هر گونه در ظرف جداگانه باشد.
سپس آنها را عمل آورد و هر چه سريعتر قبل از پلاسيده شدن خشك شوند.
خشك كردن:
خشك كردن به معناي گرفتن تدريجي رطوبت است. اغلب قبل از خشك كردن براي از بين بردن گرد و خاك و آشغالها و خاك چسبيده به گياه لازم است گياه در مدت كوتاهي در جريان آب شستشو شود. خشك كردن روشهاي مختلفي دارد. در اكثر موارد از خشك كردن گياه زير نور مستقيم خورشيد استفاده نميشود چون نور خورشيد باعث از بين رفتن تا مواد اوليه شده و باعث زرد و قهوهاي شدن گياه ميشود. فقط استثنائاً در بعضي موارد قرار دادن در نور خورشيد به مدت كوتاه توصيه ميشود در محلي كه سرپوشيده باشد و داراي جريان هوا باشد و يك هواكش نيز داشته باشد.
عمل خشك كردن بايد آنقدر ادامه يابد تا بتوان گياه را كوبيده و پودر نمود و قسمتهاي سخت نيز بايد در اثر خم شدن به آساني بشكنند. بيش از حد هم نبايد گياه را خشك نمود چون ضمن جذب گرد و غبار مقداري از مواد فعاله موجود در آن نيز از بين ميرود و اگر هم به مقدار كافي خشك نشود و كمي مرطوب بماند باعث ميشود تا در مدت نگهداري گنديده و خراب شود.