فهرست مطالب
چکیده ۱
Abstract: ۲
پیشگفتار ۳
ایتولوژی و پاتوفیزیولوژی : ۳
علائم و نشانه های بالینی : ۴
درمان ۵
داروهای مورد استفاده ( ۱ و ۳ ) ۵
فصل اول ۷
آمانتادین ۷
۱ ـ ۱ ـ ویژگیهای فیزیکوشیمیایی ۸
آمانتادین ۸
آمانتادین هیدروکلراید ۸
۲ ـ ۱ ـ فارماکوکینتیک : ۹
۳ ـ ۱ فارماکولوژی ۹
۴ ـ ۱ عوارض جانبی ۱۰
۵ ـ ۱ تداخل دارویی ۱۰
۶ ـ ۱ شکل دارویی و مورد مصرف ۱۱
موارد مصرف عنوان نشده : ۱۳
۷ ـ ۱ موارد منع مصرف و احتیاط ۱۴
۸ ـ ۱ غلظت درمانی ۱۴
۹ ـ ۱ سمیت ۱۴
فصل دوم ۱۵
مقدمه ۱۶
۱ ـ ۲ کروماتوگرافی گازی ۱۷
۲ ـ ۲ مزایایی کروماتوگرافی گازی ۱۸
۱ ـ سرعت ۱۸
۲ ـ تجزیه کیفی ۱۸
۳ ـ تجزیه کمی ۱۸
۴ ـ حساسیت ۱۹
۳ ـ ۲ اجزای گاز کروماتوگرافی ۱۹
۱ ـ ۳ ـ ۲ گاز حامل ۲۰
۲ ـ ۳ ـ ۲ محل تزریق نمونه ۲۰
۳ ـ ۳ ـ ۲ ستون ها ۲۱
ب ـ ستون های مویی ( Capillary columns ) : ۲۴
۴ ـ ۳ ـ ۲ آشکار سازها : ۲۵
۱ ـ آشکارساز یونیزاسیون شعله ای : ۲۶
۲ ـ آشکار ساز هدایت گرمایی : ۲۸
۳ ـ آشکار ساز جذب الکترون : ۲۹
فصل سوم ۳۰
روش های آنالیز ۳۰
۱ ـ ۳ روش های آنالیز ۳۱
۱ ـ ۱ ـ ۳ شناسایی و روشهای رنگ سنجی ۳۱
۲ ـ ۱ ـ ۳ تیتراسیون ۳۱
۳ ـ ۱ ـ ۳ اسپکترومتری ۳۱
۴ ـ ۱ ـ ۳ کروماتوگرافی لایه نازک ۳۲
۵ ـ ۱ ـ ۳ گاز ـ مایع کروماتوگرافی ( GC ) ۳۲
۶ ـ ۱ ـ ۳ کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا ( HPLC ) ۳۲
۷ ـ ۱ ـ ۳ الکتروشیمی ۳۳
۸ ـ ۱ ـ ۳ فلورسانس اسپکترومتری ۳۳
۲ ـ ۳ بازنگری مقالات آنالیز پلاسمایی آمانتادین هیدروکلراید ۳۳
۳ ـ ۳ ـ طراحی روش GC جهت آنالیز آمانتادین در پلاسما ۳۸
۱ ـ ۳ ـ ۳ ـ ستون ۳۸
۱ ـ ۱ ـ ۳ ـ ۳ ـ نوع ستون ۳۸
۲ ـ ۱ ـ ۳ ـ ۳ ـ دمای ستون ۳۸
۲ ـ ۳ ـ ۳ ـ انتخاب استاندارد داخلی ۳۹
۳ – ۳ ـ ۳ ـ حلال استخراجی ۳۹
۴ ـ ۳ ـ ۳ ـ آماده سازی نمونه های سرمی ۳۹
۱-۴-۳-۳- خصوصیات خون و انواع روشهای استخراج ۳۹
ملاحظات ۴۲
۲ ـ ۴ ـ ۳ ـ ۳ ـ روش مورد استفاده در آزمایش ۴۵
۴ ـ ۳ ـ تعیین مقدار آمانتادین هیدروکلراید در سرم ۴۶
۱ ـ ۴ ـ ۳ دستگاهها ، وسایل و مواد مورد نیاز ۴۶
۱ ـ ۱ ـ ۴ ـ ۳ ـ دستگاهها و وسایل مورد نیاز ۴۶
۲ ـ ۱ ـ ۴ ـ ۳ ـ مواد مورد نیاز ۴۶
۲ ـ ۴ ـ ۳ ـ شرایط کروماتوگرافی ۴۷
۳ ـ ۴ ـ ۳ ـ آماده سازی نمونه های سرمی ۴۷
۴ ـ ۴ ـ ۳ ـ منحنی کالیبراسیون سرمی ۴۸
۵ ـ ۴ ـ ۳ ـ ارزیابی تغییرات درون روزی و بین روزی ۴۸
۶ ـ ۴ ـ ۳ ـ درصد بازیافت آمانتادین ۴۹
فصل چهارم ۵۰
نتایج و بحث ۵۰
۱ ـ ۴ ـ کروماتوگرام و زمان بازداری ۵۱
۲ ـ ۴ ـ منحنی کالیبراسیون سرمی ۵۱
۳ ـ ۴ نتایج ارزیابی اعتبار روش و تغییرات درون روزی و بین روزی ۵۴
۴ ـ ۴ ـ تعیین محدوده قابل شناسایی و پائین ترین حد قابل تعیین مقدار توسط روش آنالیز ۵۵
۵ ـ ۴ ـ تعیین درصد بازیافت آمانتادین ۵۶
Refrences: ۵۷
بيماري پاركينسون چهارمين بيماري شايع نورودژنراتيو در افراد مسن است . كه 1% افراد بالاي 65 سال و 4/0% افراد بالاي 40 سال را تحت تأثير قرار مي دهد . سن متوسط شروع حدود 57 سال است . ( 1 )
در پاركينسون اوليه ، نورونهاي جسم سياه و ساقه مغز از دست مي روند كه دليل آن شناخته نشده است . از دست رفتن اين نورنها باعث كاهش نوروترنسميتر دو پامين در اين مناطق مي شود . شروع معمولاً بعد از 40 سال است .
پاركينسونسيم ثانويه ، در اثر بيماريهاي ايديوپاتيك دژنراتيو ، داروها ، يا توكسين ها ايجاد مي شود . شايع ترين دليل پاركينسونيسم ثانويه مصرف داروهاي آنتي سايكوتيك و رزرپين است كه بوسيله بلوك رسپتورهاي دو پامين باعث پاركينسون مي شوند . دلايل ديگر عبارتند از مونواكسيد كربن مسموميت با منگنز ، هيدروسفالوس ، تومورها و انفاركت هايي كه مغز مياني را تحت تأثير قرار مي دهند . ( 1 )
داروهايي كه سبب ايجاد سندرم پاركينسونيسم مي شوند يا آنتاگونيست رپستورد و دوپامين هستند ( مثل داروهاي آنتي سايكوتيك ) ، يا سبب تخريب نورونهاي دوپا منيرژيك در نيگرو استر يا تال مي شوند . ( مثل MPTP ) ( 2 )
در 50 تا 80 درصد بيماران ، بيماري بي سرو صدا و غافلگيرانه با 4 تا 8 HZ ترمور ( Pill – rolling ) يك دست شروع مي شود . ترمور و لرزش در حال استراحت بيشترين مقدار است و در حال حركت كمتر مي شود . و در هنگام خواب ناپدپد مي شود . و با فشارهاي روحي و خستگي بيشتر مي شود . معمولاً دست ها و بازوها و پاها بيشتر تحت تأثير قرار مي گيرند . و به همين ترتيب فك ، زبان ، پلك هم مي توانند تحت تأثير قرار بگيرند . اما صدا لرزش پيدا نمي كند . در خيلي از بيماران فقط ريجيديتي رخ مي دهد . و لرزش وجود ندارد . سفتي پيشرفت مي كند و حركات كند مي شود . ( برادي كاردي ) يا كم مي شوند ( هيپوكينزيا ) و يا شروع حركات سخت مي شود ( آكينزيا ) .
كه سختي و هيپوكينزي ممكن است منجر به درد و احساس خستگي شوند . صورت شبيه ماسك مي شود . با دهان باز و ناپدپد شدن برق چشم ها كه ممكن است بادپرسيون اشتباه شود . راه رفتن مشكل مي شود . فرد به اين سو و آن سو حركت مي كند و خودش را مي كشد . قدم ها كوتاه و بازوها در كنار كمر ثابت اند و حركت نمي كنند. ( 1 )
بيماري پاركينسون معمولاً پيشرونده است و منجر به ناتواني فزاينده مي شود مگر اينكه درمان موثر انجام گيرد . غلظت دوپامين كه بطور طبيعي در هسته هاي قاعده اي مغز بالا مي باشد در پاركينسونيسم كاهش مي يابد . تلاش هاي دارويي براي تقويت فعاليت دوپامينرژيك با آگوسيت هاي دوپامين توفيقاتي در تخفيف تعداد زيادي از علايم كلينيكي اين عارضه داشته است . يك رويكرد ديگر كه مكمل روش قبل است عبارتي از ايجاد تعادل طبيعي بين تأثيرات كولينرژيك و دوپامينرژيك روي هسته هاي قاعده اي توسط داروهاي آنتي موسكاريني مي باشد . ( 2 )