توضیح :
راه های دعوت به نماز در خانواده و راه های دعوت همسالان به نماز و راه های دعوت به نماز در مدارس و دانشگاه های سراسر کشور و راه های دعوت به نماز در فضای مجازی و رسانه و شیوه های و مهارت های دعوت به نماز در ادارت برای مدیران و فرهنگیان و کارکنان دولت و روشهای و مهارت های مبلغین و روحانیون در دعوت به نماز
فهرست مطالب
1-تشویق و تحسین(کلامی و مادی) 3
2-الگوآفرینی مناسب 4
ویژگیهای الگو یا پیام دهنده 4
الف)آگاهی و شناخت 4
ب-ایمان و باورداشت 5
ج-کردار،نه گفتار 5
د-اخلاق خوش و انس گرفتن با کودک 5
ویژگیهای کودک یا پیام گیرنده 7
چگونه کودک و نوجوان را به نماز فرا خوانیم؟ 8
الف-آمادگی محیطی 8
ب-آمادگی عقیدتی 8
ج-میانه روی 8
3-بیان آثار نماز 9
الف-آمرزش گناهان 9
ب-پیشگیری از خودبینی 9
ج-جلب رحمت پرودگار 9
د-نزدیک به خدا 10
4-برپایی نماز جماعت 11
یادآوری 12
5-بهره گیری از قصه و شعر در مورد نماز 13
6-آسانگیری 13
فشردهء مطلب 14
فهرست منابع: 15
مقدمه
تشکیل خانواده آثار مفید فردی و اجتماعی به دنبال دارد.جامعهشناسان به پیامدهایی که یک خردهنظام بر روی نظام اجتماعی کل باقی میگذارد،کارکرد میگویند.بنابراین،منظور از کارکردهای خانواده،آثار و نتایجی
است که کوچکترین واحد اجتماعی برای جامعه در پی دارد. موارد ذیل از کارکردهای مهم خانواده برای دعوت فرزندان به نماز شناخته شدهاند:تشویق و تحسین(کلامی و مادی)،الگوآفرینی مناسب،آرایش محیط مساجد،بیان آثار نماز،استفاده از قصه و شعر در مورد نماز و پرهیز از زیادهروی و تحکم نابخردانه.
1-تشویق و تحسین(کلامی و مادی)
بهتر است برای جذب کردن هرچه بیشتر کودک و نوجوان به نماز،این کار عبادی را با تشویق و تحسین همراه کنیم.کودکان برای مشتاق شدن به کاری بیش از هرچیز به تشویق و تأیید نیاز دارند.زمانی که کودکی روی زمین دراز میکشد و صورتش را به مهر میچسباند،به جای آنکه بکوشیم حالتش را به صورت سجدهء بزرگسالان درآوریم.باید همان رفتار کودکانهاش را تشویق کنیم.تشویق سبب میشود این رفتار بارها تکرار شود و همزمان بار رشد ذهنی و حرکتی کودک،زمینهء یادگیری سجده درست نیز فراهم گردد.با گذشت زمان،هنگامی که کودک به نوجوانی برسد،به عبادت خو میگیرد.
اگر کودک،جمله یا کلمهای از نماز را بر زبان آورد،باید او را مورد تشویق قرار داد.هنگامی که کودک کلمه اللّه اکبر یا لا اله الا اللّه را به زبان جاری کرد،سزاوار تشویق و پاداش پدر و مادر است و این رفتار باید آنچنان مهم جلوه داده شود که فرزند،بزرگی ذکر را باور کند.همچنین در فرصتهای مناسبی که به دست میآید،میتوانیم او را به عنوان کودکی نمازخوان به دیگران بشناسانیم و کارهای او را به اسم نماز بستاییم.برای نمونه بگوییم:چون فرهنگیانکودک نمازخوانی هستی،خدا به تو کمک میکند؛ یا آفرین به تو که نمازخوان شدهای و بهشتی خواهی شد و خدا از تو راضی است...
همچنین باید کودکان و نوجوانانی را که به سنّ تکلیف نرسیدهاند، تشویق و تأیید کنیم و ناتوانیهای آنان را به رخشان نکشیم. تأکید بر نکات مثبت رفتاری کودکان،اعتماد به نفس و احساس. ارزشمندی را در کودکان میآفریند و آنان با آمادگی و شهامت، میتوانند در انجام مسئولیتهای خود پیروز شوند.چنانچه در
مور نماز سختگیری کنیم و بر ناتوانیهای آنان انگشت بگذاریم و آنچه را انجام میدهند،به درستی تشویق نکنیم،نسبت به نماز، احساسی ناخوشایند پیدا خواهند کرد.